Vanuit het kamerraam heeft iedereen, die aan het Solea-plein woont, een mooi zicht op het groene perk in het midden van het plein; of beter gezegd op een uit z’n kluiten gewassen plantenbak. Deze plantenbak ligt  gegroepeerd rondom het beeldhouwwerk ‘Het monsteren van de Hengst’ van de Zuid-Limburgse kunstenaar Arthur Sproncken. De plantenbak werd echter langzaamaan in de loop der jaren, voor vele bewoners van  zowel Residence Solea als ook van de Solea-Toren een doorn in het oog; dit ondanks de schoonheid en de kracht die de hengst uitstraalden. Hoe kon dit allemaal zo gebeuren!

Met veel moeite had het bestuur van de Vereniging Residence Solea gedaan gekregen van de Gemeente Roermond dat bij de herinrichting van het Solea-plein en de realisering van de ondergrondse parkeergarage, de hengst van Sproncken op dit plein een plaats zou krijgen. Over de juiste plek en welk kunstwerk het uiteindelijk zou gaan worden zijn vooraf heel wat schriftelijke en mondelinge discussies gevoerd; temeer omdat aanvankelijk ook nog twee andere kunstwerken in aanmerking bleken te komen voor plaatsing op het plein. Uiteindelijk werd gekozen voor het beeldhouwwerk ‘Het monsteren van de Hengst’ dat tot dan aan toe de ingang  van het Waterzuiveringsbedrijf  in Leeuwen had verfraaid en dat daar, door uitbreiding van het bedrijf, in de weg stond. Het bestuur van de Vereniging Residence Solea kreeg van de Gemeente Roermond als toegift ook nog gedaan dat ze, bij de bouw van de ondergrondse parkeergarage, ook de kosten van de bovenliggende cirkelvormige plantenbak voor hun rekening namen. Dit alles zou er voor gaan zorgen dat het plein aanzienlijk werd opgewaardeerd. Óf men nu vanuit de stad óf vanuit de Maasboulevard aan kwam lopen, er zou een mooi zicht gecreeerd worden op dit nieuwe ontmoetings- en evenementenplein van de Voorstad; in het bijzonder ook voor de Solea-bewoners.

Voor de burgemeester en wethouders van de Gemeente Roermond en voor de aanwonenden een reden temeer om op 27 september 2008 een groot ontmoetings-feest te organiseren voor alle bewoners van de Voorstad en voor die van het Solea-complex. Immers door de realisatie van de Solea-Toren, de ondergrondse parkeergarage, de geheel nieuwe bestrating en de aankleding van het plein (beeldhouwwerk met plantenbak) was er een einde gekomen aan alle overlast van alle bouwwerkzaamheden en had de Voorstad van Roermond er een prachtig plein bijgekregen. Het feest ging dan ook op die dag door tot in de late uurtjes!

Helaas, wat als een pronkstuk voor het plein was begonnen, verwilderde na verloop van tijd  helemaal en de plantenbak was soms het aanzien nauwelijks nog waard. De Gemeente Roermond had de beplanting van het perk ingevuld met  wat kruip- en klimplantjes die er uiteindelijk voor moesten gaan zorgen dat de hele plantenbak een groene wei zou gaan vormen onder de hengst. De verwildering was mede ook het gevolg van slecht onderhoud van de gemeente en de toch wat armoedig uitziende beplanting. Sommigen van de aangrenzende bewoners trokken zich het lot van de plantenbak aan en gingen met schoffel het onkruid te lijf en met water de uitdroging.  Maar er bestond in het geheel geen goed plan van onderhoud voor het perk en ook de gemeentewerkers lieten zich maar sporadisch zien en zagen het onderhoud schijnbaar meer als een noodzakelijk kwaad. De opengevallen plekken in het perk, ontstaan doordat veel planten het na enige tijd begaven, werden dan maar opgevuld met wat overtollig geworden geraniums of andere planten van aanwonenden. Soms leek het er wel op alsof de hengst, moe van het staan in steeds dezelfde houding, ’s nachts van zijn sokkel was afgekomen en in het wilde weg door het perk en zijn planten had liggen te steigeren totdat het meer ging lijken op een kale zandbak dan op een  plantenbak. 

 Na verloop van tijd bleef er ook nog maar een enkel iemand over, zoals bijvoorbeeld Daan, die zich het lot en aanzien van de plantjes aantrok; ook al was dat misschien alleen maar omdat hij het grootste deel van zijn leven in Wassenaar (nabij de bollenstreek) had gewoond en gewerkt om daar bloemen en planten te ordenen en tot volle bloei te brengen. Het was voor Daan echter op het Solea-plein veelal vechten tegen de bierkaai!

Echter er waren nóg meer bewoners, zoals Wim en Sjel, die verhuisd waren van de 3^e étage van Residence Solea naar de 4^e étage van de Solea-Toren, die zich ergerde aan de slecht uitziende plantenbak. Zeer waarschijnlijk zouden zij, na de verhuizing, voor de rest van hun leven blijven aanwonen aan het plein en daardoor dus ook zouden blijven uitzien op het plein en perk. Ook zagen zij dat het steeds de zelfden waren die, soms zelfs wanhopig, met schoffel en schop ten strijden trokken tegen de verwildering en probeerden er nog wat van te maken. Wim en Sjel schakelden daarom een bevriend bedrijf in dat gespecialiseerd was in het aanleggen en inrichten van perken en plantsoenen. Zij gaven opdracht om een groen-plan te maken, dat zou aansluiten bij de kleur van de naamgeving van het Solea-complex en dat na uitvoering zou zorgen voor een permanente en onderhoudsvriendelijke beplanting in het perk. De kosten ervan zou Wim (bijgestaan door zijn recreatie- en beleggingsmij.) helemaal zelf voor zijn rekening nemen zodat niets ten lasten zou komen van de andere aanwonenden. 

Na goedkeuring van het ontwerp en na overleg met het Verenigingsbestuur van Residence Solea, werd opdracht gegeven  tot de realisering van het plan.

Iedereen kan nu de zon (met zijn stralen) en de maan in de beplanting herkennen en de gele bloesem zorgt voor de kleur van deze hemellichamen. Dit alles gevat in een beplanting die tijdens hun lange bloeiperiode ook nog het blauw van het heelal tot uitdrukking brengen. De invulling met deze planten en bloesem straalt nu helemaal uit naar het Solea-plein dat daardoor een totale metamorfose heeft ondergaan. Als alle planten over enige tijd tot volle wasdom zijn gekomen wordt die uitstraling in de komende jaren nog meer versterkt.

Maar er gebeurde nog meer om al dat schoons in stand te houden! Nu de bewoners konden kijken en van de hogere etages uit konden neerzien op zo’n prachtig ingevuld perk en plein (men zegt zelfs dat het ‘t mooiste plein van Roermond is geworden!) met zo’n prachtig beeldhouwwerk in het midden, werd er door de aanwonenden spontaan een comité gevormd dat zich ten doel stelde om al dat moois nu ook beter en regelmatiger te onderhouden, zodat niet opnieuw verwildering kon optreden.

Zo zien wij nu dan ook bijna wekelijks op maandagmorgen een groep, bestaande uit een wisselende samenstelling van o.a. Daan, Marly, Berry, Pierre, Ger, en Sjel aan het werk; bezig met het onderhoud van perk en plein. Thei zorgt daarbij iedere keer voor een lekker bakje koffie.

Het onderhoud gebeurt zelfs op een zo degelijke en gedisciplineerde wijze dat dit door de Gemeente Roermond zelfs ten voorbeeld wordt gesteld aan andere wijken van de stad. Bovendien is de inzet van de werkers ook niet onopgemerkt gebleven bij het bestuur van de Gemeente Roermond  en die heeft dan ook, uit erkentelijkheid, in 2014 aan de werkers van het eerste uur een ’Certificaat van Verdiensten’ uitgereikt.

Teskst Wim Bongers

Foto’s zijn gemaakt door Marja Caspers en Sjel Metsemakers.

Alle beschikbare foto´s van het feest op 27 september 2008 en meerder foto´s van het "ontstaan" van de vernieuwde plantenbak kunt u op vragen bij Jan de Kanter, e-mail: jhdekanter@gmail.com hij zal ze dan via wetransfer naar u sturen